Dat soort verbluftheid waarmee wij iedere morgen weer ontwaken. Er is geen betere bevestiging, dat de slaap een authentieke ervaring is en als het ware de generale repetitie van de dood. Van alles wat de slaper kan overkomen is het ontwaken stellig dat wat hij het minste verwacht, dat waarop hij het minste is voorbereid. Geen enkele nachtmerrie schokt zozeer als deze plotseling overgang naar het licht, naar een ander licht. Er is geen twijfel of voor iedere slaper is zijn slaap definitief. De ziel verlaat het lichaam met snelle wiekslag, zonder om te kijken, zonder enige gedachte aan terugkeer. Zij heeft alles vergeten, alles in het niets geworpen, en dan is er plotseling een ruwe kracht die haar dwingt terug te gaan, haar oude lichamelijke omhulsel, haar gewoonten, haar uiterlijke gedaante weer op te nemen.
(...)
Eigenaardige krankzinnigheid. De slaper is een krankzinnige die zich dood waant.
Uit:Michel Tournier: Vrijdag of het andere eiland
Geen opmerkingen:
Een reactie posten