Dit is een zeemansverhaal. Frieda Splitter deed verslag van een visvangst. Terwijl haar collegajournalisten gehuld in regenpakken misselijk over de reling van het schip hingen, stond Frieda op haar paarse hakjes de kapitein te woord. De boot beklom bergen: nu weer helde de voorkant twintig meter naar boven, dan weer leek het gevaarte zich met de voorkant in het diepste van de zee te boren. Maar Frieda's kladblok bleef droog; allemaal heel professioneel.
Het mooiste waren de meeuwen. Door de enorme lampen op het schip, lichtten duizenden lijfjes op in de donkere nacht. In drommen vliegend boven het schip, of stoïcijns dobberend op die enorme golven. Tot zover het zeemansverhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten