Hoog leve de moeders die thuis blijven voor hun kinderen!Ik zie ze altijd
terwijl ik door de straten loop en naar boven kijk.
Dan zitten ze achter hun ramen en staren naar buiten.
Zo'n grijze blik.
Zij verdienen positieve woorden, het is fantastisch wat zij over hebben voor de kinderen.
A propos de man op de foto: Dat is Hans Lodeizen. Die kom je als eerste tegen als je met google op 'raam AND staren' zoekt.
1 opmerking:
Je zou verwachten dat je Leopolds gedicht "Staren door het raam" zou vinden:
"Er is een leven in wat bewegen,
de takken beven een beetje tegen
elkaar. Een even beginnen schudt
elke boom: een bezinnen dit,
een schemerend geven van eerste denken,
met loome vingers gaan zij wenken
wenken, wenken, brengen uit
een vreezend meenen nauw geuit.
En lichte dingen, herinneringen
lispelen zij, vertrouwelingen,
zouden wel willen, willen - dan dood
staan zij in de lucht, de boomen bloot.
De lucht, die leeg is en zonder ziel,
waar uitgetuimeld de wind uitviel."
Een reactie posten