Eigenlijk is Frieda Splitter actrice. Dat wist ze al toen ze 15 was. Het stomme toeval wilde dat ze werd afgewezen op de toneelschool. Maar in gedachten trekt Frieda avond na avond volle zalen. Als Fräulein Else van Schnitzler, als freule Julie van Strindberg en als Brechts Mutter Courage.
Frieda is trouwens ook journalist. Niet dat ze iets schrijft voor een krant of een tijdschrift, maar ze heeft dat wel een tijdje gedaan. Als Frieda door de stad fietst, op zondagmiddag, denkt ze weleens aan het boekenprogramma dat ze rond dat tijdstip zou hebben gepresenteerd op Nederland 3. Als alles niet anders was gelopen.
Nu is Frieda verkoopster in een groentewinkel. Vandaag reikte een mevrouw haar een lijstje met ingrediënten voor een tomatensoep. Maar de klant bedacht zich, en vertrok halsoverkop naar de slager omdat ze meer zin had in een runderbouillon.
Bij elke keuze die je maakt, blijft een deel van jezelf de weg die je níet kiest tóch bewandelen. Als een soort schaduwleven. Dus als het goed is eet de mevrouw vanavond haar runderbouillon, terwijl een schaduwversie van haar aan de tomatensoep nipt.
In plaats van een plaatje, een muziekje (tip van pakschuitschrijver Ricco van Nierop) 'the road you didn't take
3 opmerkingen:
Als dat al zo gaat met de soepkeuze, dan lopen er echt waanzinnig veel Annies rond op deze wereld!!
Hoi Annie, ik denk dat de schaduwannies van de kleinere keuzes minder lang leven. Want het is in een leven gewoon minder belangrijk of je kippensoep of tomatensoep eet. Maar ik denk dat je bij ingrijpende keuzes heel lang blijft denken hoe het geweest zou zijn als je de andere weg in was geslagen.
Ok. Snap ik. Net als met relaties zeg maar, dat je blijft denken: 'hoe zou het geweest zijn als'. Vind ik trouwens een beter voorbeeld dan soep.
Een reactie posten