'Kijk, een boot in de branding', zegt een wandelaar op het strand. De vrouw naast hem wijst naar een vogel boven de zee. 'Meeuw', zegt ze.
Als mensen samen zijn, krijgt alles ondertiteling. De koffie is warm. De wind is guur. De vertrektijden van de trein en bus worden hardop gezegd, terwijl iedereen die toch duidelijk op het scherm boven de halte kan lezen.
Ik kende een man die in een mooi straatje woonde in Barcelona. Alle toeristen die langsliepen riepen uit: 'wat een mooi straatje'. De bewoners werden gek van de verzuchtingen en hielden het nauwelijks uit op hun balkons. De man verhuisde uiteindelijk naar een voorstad.
De meeste gesprekken zijn het ook helemaal niet waard om af te luisteren. Als er kinderen bij zijn, is het helemaal erg. Dan wordt elke koe in de wei, elke vogel in de boom en elke bloem in de tuin benoemd.
Terwijl Frieda dit stukje schrijft, loopt er een paard door de straat. Ihihihihihihihiiiiiii!
2 opmerkingen:
Ja, dat laatste is ten minste een zinvolle toevoeging.
Wat een naar expliciet stukje is dit
Een reactie posten