De trams van Eduard H.
Na de begrafenis
van zijn vrouw besloot Eduard H. zijn verzameling miniatuurtrams naar de
woonkamer te verhuizen. Hij schonk het theeservies aan de overbuurvrouw, bracht
de streekromans naar de kringloop en zette de porseleinen poppen op zolder.
Vanaf nu waren het alleen trams die hem vanuit de vitrinekast aankeken.
De kerst die
volgde had de mooiste van zijn leven kunnen worden. Van zijn vrouw mocht hij
altijd alleen maar een miniatuurbaan onder de kerstboom aanleggen, maar nu hing
heel de boom vol met blikken trams. Vanaf de keuken liep een
spoorlijn langs de trapleuning naar de badkamer. Op het trammetje had hij een
cadeau geplakt voor zijn dochter die op Eerste Kerstdag bij hem zou komen eten.
Totdat op
kerstavond de bel ging; een trambel die de oude dingdong verving. Een
politieagent. Die middag was de dochter van Eduard H. verongelukt. Geschept
door een tram. Eduard H. besloot dat hij zijn verzameling diezelfde avond nog
naar zolder zou verhuizen.
*Verloren
verhalen: ook wel genoemd 'vergeefse verhalen' of 'verhalen die het niet
haalden bij schrijfwedstrijden'. Live voorgelezen vanuit de oudpapierbak dus!
2 opmerkingen:
'Live vanuit de oudpapierbak?' Lekker boeiend!
Ik lees liever winnende verhalen. Dus: dat ze éérst zijn gepublieerd in een boek, en dán een prijs winnen. Frieda heeft een lange, lange weg te gaan!
Een reactie posten