Op de boot die ons over de Waal vaart, worden pannenkoeken geserveerd. Vanuit de keuken komen grote wolken damp die zich tegen de ramen vastplakken. In het begin maakten we nog kijkgaatjes en zeiden we 'eend' of 'molen'. Maar er valt niet op te wrijven tegen het pannenkoekbeslag, waardoor we de verdere reis alleen nog maar 'poedersuiker' zeggen, of 'stroop'.
Het is de eerste keer dat ik mee ben met een begeleide reis voor verstandelijk gehandicapten. Ik moest er alleen maar een schriftelijke cursus voor afleggen. Dat was precies de reden dat mijn moeder haar gehandicapte zoon, mijn broer, nooit op zo'n vakantie wilde laten gaan. Alleen maar onervaren vrijwilligers, ongekwalificeerd, die zich geen raad weten als Ernst een autistische aanval zou krijgen. Maar nu ik mee ben, vertrouwt ze het wel. Ik kijk naar Ernst die een paar tafels verderop 'stroop' zegt tegen een van zijn tafelgenoten.
wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten