Vanaf haar weblog, haar splittertwitter en vanaf de vijfde etage van haar flat, groet Frieda Splitter de dingen: Dag tas die langzaam valt. Dag bloem op de tafel. Ploem ploem. Daa-ag lieve vis. Dag klein visselijn mijn.
zaterdag, december 06, 2014
Het onwaarschijnlijke verhaal van de verloren oorbel
Op haar 17e kreeg Frieda gouden oorbellen van haar oma. Het waren twee fijne knopjes, met hangers die ieder drie rode steentjes omvatten. Bloedkoraal. Op haar 18e verloor Frieda een van de bellen. Waarschijnlijk was ze hem in de trein bij het uittrekken van haar jas kwijtgeraakt, of eerder nog op de fiets naar het station. Op haar 30e maakte Frieda een reis naar Egypte. Het was voor het eerst in haar leven dat zij Europa verliet. En daar, op de vijfde etage van een hotel in Luxor, in kamer 537, gezeten op de wc-pot, zag ze in de hoek van de badkamer iets glinsteren. Ze pulkte de gouden oorbel met drie bloedkoralen steentjes van haar oma tussen de twee tegels vandaan. En dat was het onwaarschijnlijke, maar waargebeurde verhaal van de oorbel van Frieda Splitter.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten