Vanaf haar weblog, haar splittertwitter en vanaf de vijfde etage van haar flat, groet Frieda Splitter de dingen: Dag tas die langzaam valt. Dag bloem op de tafel. Ploem ploem. Daa-ag lieve vis. Dag klein visselijn mijn.
donderdag, december 24, 2009
Grande liqueur impériale Mandarine Napoléon
Mijn overoudachtertante Rozeke uit Gent serveerde na de tweede gang altijd een Napoleonnetje. De mandarijnenlikeur brandt als het ware een gat in je maag, zodat er naast een bord soep en een gevulde kalkoen minstens twee bollen sorbetijs en wat kersenbonbons bij kunnen. Zodadelijk brengt mijn vriend het kerstmaal de kamer binnen. Ik heb spijt van die boterhammen met pindakaas, het pakje toastjes en de luxe pinda's die ik voordat hij thuis kwam naar binnen heb gewerkt. Ik grijp naar het wonderdrankje van mijn tante Rozeke. Je kunt er ook hippe mandarito cocktails van maken, lees ik op de achterkant. Weg romantiek.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Goh. Romantisch hoor. Een gat in je maag branden!
Het spreekt mij wel aan. Helpt het ook bij de verbranding?
Ik heb mij vergist. Wat ik eigenlijk bedoelde was Calvados...
Een reactie posten