Vanaf haar weblog, haar splittertwitter en vanaf de vijfde etage van haar flat, groet Frieda Splitter de dingen: Dag tas die langzaam valt. Dag bloem op de tafel. Ploem ploem. Daa-ag lieve vis. Dag klein visselijn mijn.
zaterdag, maart 14, 2009
Jeugd
Toen ik allang weer thuis was, bedacht ik me dat ik helemaal niet had opgekeken naar mijn basisschool, toen ik daar eerder die dag langsreed. En dat terwijl ik minstens vijf jaar geleden voor het laatst op deze plek was waar ik mijn jeugd had doorgebracht. Ook de speeltuin waar ik minstens twee armen moet hebben gebroken had ik geen blik waardig gegund, om maar te zwijgen van die huizen waar waarschijnlijk nog steeds vriendinnetjes van mij wonen - maar dan veel ouder en veel dikker. Mijn jeugd heeft nu eenmaal niet zo veel indruk op mij gemaakt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Gelukkig doe je alles nu gelukkig
Een reactie posten