Meneer Kinderbuiger was componist, maar omdat hij hiervan niet wist, zette hij nooit een noot op papier. Hij werkte als metselaar in de bouw. Soms sloeg hij twee bakstenen zo hard tegen elkaar, dat de toon nog lang doorklonk, waarbij zijn collega's elkaar veelbetekenend aankeken. Mevrouw Kattenmelk daarentegen was topsportster, maar omdat ook zij hiervan niets vermoedde, werkte ze slechts als verkoopster. Bij meneer Ossenhuid was het precies hetzelfde: omdat hij geen idee had, dat hij de geboren veldheer en dictator was, leefde hij vreedzaam als boer. Alleen meneer Zuurbeen had pech: Hij was schrijver, schreef elk jaar een lange roman en was doodongelukkig. Eigenlijk was hij vrachtwagenchauffeur, en het tragische was, dat hij dit wist.

Vertaald uit het Duits (TAgesZeitung)