Frieda Splitter doet haar nachtlampje uit. Eerst is het donker, maar dan komen er langzaam vormen tevoorschijn. De eerste schim is de deur naar de badkamer. Dan licht langzaam de kledingkast op. En na een paar seconden ziet ze ook het kastje naast haar bed, met de vaas, de lamp en de stapel boeken.
Als je heel lang naar een Rothko kijk, gebeurt er hetzelfde. Eerst het zwarte doek. Dan tekent zich halverwege een lichter vlak af, en als je nog langer kijkt, zit er diep in het schilderij nog iets. Zo kijkt Frieda vanaf het bankje in het gemeentemuseum naar iets wat misschien wel de deur van de badkamer is, of een kledingkast. Of de stapel boeken op haar nachtkastje.
1 opmerking:
Aha, je bent naar het Gemeentemuseum geweest! Ik stond daar steeds met vijftig mensen tegelijk voor een doek, dus helaas kon ik mij niet zo goed als jij in zo'n schilderij verdiepen
Een reactie posten