Vanaf haar weblog, haar splittertwitter en vanaf de vijfde etage van haar flat, groet Frieda Splitter de dingen: Dag tas die langzaam valt. Dag bloem op de tafel. Ploem ploem. Daa-ag lieve vis. Dag klein visselijn mijn.
zondag, mei 10, 2009
Stilte
Mijn opa stond tijdens dodenherdenking altijd voor het raam. Hij hield in de gaten wie er tijdens de twee minuten stilte tóch in de auto stapte. Na afloop wist hij met een verbeten gezicht precies te vertellen wie er een zak vuilnis in de kliko had gegooid en dat de overbuurvrouw had staan telefoneren. Mijn opa was altijd erg begaan met de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Mevrouw Splitter, wanneer verschijnt uw eerste roman? Wij smachten naar meer van dit soort juweeltjes.
Een reactie posten