Het was een week geleden dat ik op Leiden Centraal in een lange stoet mensen terechtkwam. Toeristen uit China, Japan, Amerika en Armenië liepen naar het achterste perron van het busstation, waar ze een lange rij vormden om naar De Keukenhof vervoerd te worden.
Ik ken deze internationale gemeenschap maar al te goed. Afgelopen winter zaten we met zijn allen in een bootje naar het Vrijheidsbeeld en twee jaar geleden wurmden we ons nog allemaal tegelijk langs het terracottaleger in het Chinese Xian.
Het is een interessant gezelschap. Tamelijk liberaal; zo kun je in het Dal der Koningen in Egypte met een korte rok lopen, zonder dat iemand daar van opkijkt. Dat hoef je vijf kilometer verderop aan de oevers van de Nijl niet te proberen. Maar in de kern is deze club doordrongen van zelfhaat. Iedereen wil op de foto voor de Eiffeltoren en het Colosseum, de pest is alleen dat er voortdurend suffe toeristen door je beeld lopen. Bovendien is er op de Zaanse Schans geen greintje authenticiteit meer te vinden. Waarom gaan mensen dan niet gewoon naar het centrum van Leiden in plaats van De Keukenhof? Daar is de Nederlandse cultuur, waar je als wereldreiziger toch zo graag iets van wilt oppikken, toch veel meer aanwezig? Nee, de toerist doet braaf zijn werk. Ze gaan fijn op vakantie om zacht scheldend de opdrachten van de Lonely Planet uit te voeren – net als ik trouwens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten