De schrijver van Slumdog Millionair moet haast wel de Schachnovelle van de Oostenrijker Stefan Zweig hebben gelezen. In dit boek uit 1941 reist de beste schaker van de wereld per schip naar Amerika. Op een dag schuift er een onbekende reiziger aan bij zijn schaakclubje, die hem met een verbluffende techniek verslaat. Het geheim van deze mysterieuze man is een zeer tragisch verhaal. Twintig jaar voor de bootreis werd hij gevangenen genomen door de Gestapo en met eenzame opsluiting gefolterd. De man weet niet wat hij aan moet met zijn gedachten, totdat hij uit de jaszak van een bewaker een boekje over schaken weet te stelen, waarmee hij zijn leeshonger stilt. Maandenlang leert hij keer op keer dezelfde schaaktechnieken uit zijn hoofd, die hij tot in den treuren herhaalt, om zijn hersens te trainen.
Slumdog Millionair vertelt ook over het geheim achter een mysterieuze winnaar, dat in de loop van de handeling ontrafeld wordt. De regisseur had dan ook beter Stefan Zweig in plaats van zijn moeder kunnen bedanken toen hij zijn Oscars kreeg.
1 opmerking:
Ja, net als met Life of Pi! Dat had ie ook gejat van een ander, maar ik ga meteen naar de boekwinkel om de zaknovelle te komen hoor!
Een reactie posten