Miriam Makeba nam zaterdag op The Hague Jazz afscheid van haar Nederlandse publiek en dus ook een klein beetje van mij (ik was immers een van de honderden onzichtbare hoofdjes voor haar). Vooral haar kleine danspasjes waren geweldig. Die maakte zij overigens ook al toen zij jong was (klik hier voor Pata Pata). Nu, op 76-jarige leeftijd woont zij eindelijk weer in haar vaderland Zuid-Afrika. Meer dan dertig jaar was zij gedwongen in ballingschap te leven, nu geldt zij een van de symbolen van de vrijheid. Prachtige, krachtige vrouw. Zelfs wat zij tussen de bedrijven door sprak, klonk als een lied.
Vanaf haar weblog, haar splittertwitter en vanaf de vijfde etage van haar flat, groet Frieda Splitter de dingen: Dag tas die langzaam valt. Dag bloem op de tafel. Ploem ploem. Daa-ag lieve vis. Dag klein visselijn mijn.
zondag, mei 25, 2008
Pata Pata
Miriam Makeba nam zaterdag op The Hague Jazz afscheid van haar Nederlandse publiek en dus ook een klein beetje van mij (ik was immers een van de honderden onzichtbare hoofdjes voor haar). Vooral haar kleine danspasjes waren geweldig. Die maakte zij overigens ook al toen zij jong was (klik hier voor Pata Pata). Nu, op 76-jarige leeftijd woont zij eindelijk weer in haar vaderland Zuid-Afrika. Meer dan dertig jaar was zij gedwongen in ballingschap te leven, nu geldt zij een van de symbolen van de vrijheid. Prachtige, krachtige vrouw. Zelfs wat zij tussen de bedrijven door sprak, klonk als een lied.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Mijn god! Kan die vrouw niets anders zingen?
Een reactie posten