Frieda Splitter of: het leven van een non

Frieda vond een zakdoekje onder haar kussen. Zo'n verfrommeld stukje papier, op het laken, bijna tegen de spijlen van het bed. Meteen pakten de wolken zich samen en schoof er een donderwolk over het gevoel van ultieme reinheid dat Frieda in haar kamer in het klooster in Rome zo-even nog als goddelijk ervoer. Nonnen blijken christenhonden, die niet schromen om zelfs de laatste stuiver uit de zak van de arme reiziger te kloppen. Als wraak ging Frieda twee keer lang en heet douchen. De volgende ochtend had ze de benen kunnen nemen, maar ze wachtte meer dan een half uur tot de zusters klaar waren met het gebed, om braaf te betalen en net op tijd op het vliegveld aan te komen.