De dingen die overleven

De dingen bij mijn ouders zijn onvermijdelijk. De dingen in de kasten, de dingen aan de muren, op de schouw. Ze staan daar maar en herinneren me er aan dat zij langer leven dan mijn ouders. Dat ik hen moet opruimen, als het zo ver is. Dat ik de gele muren weer wit moet verven. De miniatuurauto's op Marktplaats, de boeken naar de kringloop. Het porselein naar mijn eigen buffet. Ik voel mij zo vreselijk schuldig tegenover de dingen en mijn ouders als ik hen allemaal bezoek.