Vanaf haar weblog, haar splittertwitter en vanaf de vijfde etage van haar flat, groet Frieda Splitter de dingen: Dag tas die langzaam valt. Dag bloem op de tafel. Ploem ploem. Daa-ag lieve vis. Dag klein visselijn mijn.
zaterdag, april 14, 2007
Nachweh - Else Lasker Schüler
Weiss du noch, wie ich krank lag, So gottverlassen - Da kamst du, Es war am Herbsttag,
Der Wind wehte krank durch die Gassen. Zwei kalte Totenaugen Hätten mich nicht so gequält, Wie deine Saphiraugen, Die beiden brennenden Märchen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten