woensdag, maart 14, 2007

Gescheurde mondhoeken

Het staat vooral zo armoedig. Uitgescheurde mondkoeken. Sinds Frieda werd overvallen door de afschuwelijke kerstboom allergie (de allergie bleek later niets te maken te hebben met kerstbomen, maar met een dagcreme van de Tuinen) en haar gezicht in duizenden schilfers uiteen viel, is haar eens zo mooie, sneeuwitte gezichtje in een maand tijd jaren ouder geworden.Eens in de drie weken kleuren haar mondhoeken rood. Frieda smeert dan ijverig de zalf van haar dokter op de wonden. Vanaf nu geldt: zo min mogelijk praten, niet lachen. Als zij niet oppast, dan schieten de scheuren vanuit haar mondhoeken richting haar kin en is zij net een pierrotje. Zo'n zielig, treurig vrouwtje. Jaren ouder. Zo armoedig vooral.

Geen opmerkingen: